[SF] Lie to design love [Kim Yeon-Koung X Km Hee-Jin] - [SF] Lie to design love [Kim Yeon-Koung X Km Hee-Jin] นิยาย [SF] Lie to design love [Kim Yeon-Koung X Km Hee-Jin] : Dek-D.com - Writer

    [SF] Lie to design love [Kim Yeon-Koung X Km Hee-Jin]

    เมื่อฮีจินต้องไปอเมริกา ยอนคยองจะทำยังไง

    ผู้เข้าชมรวม

    678

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    678

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ต.ค. 56 / 18:03 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


       

      Title : Lie to design love
       

      Rating : PG


      Pairing : YeonxJin


      By : Orawee Saengprasertkij


       


      >>>ณ สนามกีฬาชาติชายฮอล์
       

      “ปี๊ดดดดดดดดดดดด การแข่งขันในเซตที่2จบลงแล้ว สต๊าฟโครตเรียกนักกีฬามารวมทุกคน ตอนนี้สกอร์ที่ขึ้นอยู่เป็นทางเกาหลีใต้ตามนักวอลเลย์บอลทีมชาติจีนอยู่2-0เซต ทุกคนในทีมเริ่มหมดกำลังใจและยอมรับชะตากรรม เว้นแต่เธอผู้นี้ เป็นหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่ง รวบผม และใส่ที่รัดผมสีฟ้ารอบหัว ที่ยืนวอร์มต่ออยู่ข้างสนาม โดยไม่สิ้นหวัง (เธอกำลังเดินไปหาเพื่อนๆที่นั่งอยู่)”


      ยอน : นี่!!! อย่าท้อกันสิ ลุกๆๆๆๆ!!! เรายังไม่ได้แพ้ซะหน่อย (เธอกำลังปลอบเพื่อน แต่เอ๊ะนี่เป็นคำปลอบงั้นหรอ อิอิ)


      สต๊าฟโค้ช : korea!!!


      นักกีฬาทุกคน : Go!!!


      “ยอน เป็นนักกีฬาทีมชาติเกาหลีคนเดียวที่กำลังใจเต็มเปรี่ยม ไม่เกรงกลัวใคร (เธอเดินด้วยท่าทางเท่ๆ ก่อนไปเสริฟ) เรียกว่าไปตบจะดีกว่าเพราะว่าเธอเสริฟแรงมาก อ้า!! ประเภทพวกที่เรียกว่าบ้าพลัง (- -!) เกมดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้เป็นฝั่งเกาหลีนำจีนอยู่24-21 จนลูกสุดท้ายน้องฮุ่ยจากทีมจีนตบอัดบอล์ก ยอน เต็มๆ ก่อนที่เกาหลีจะได้เซต3มาครอบครอง ตอนนี้ทุกคนวิ่งมากอดกัน ฮีจินที่ยืนอยู่ในสนามวิ่งมากอดยอนด้วยความดีใจ (กอดหรออ๊ายยยยยยยย><) ยอนรู้สึกเหมือนมีพลังงานบางอย่างที่ทำให้เค้ารูสึกอบอุ่นขึ้นมา แต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร ><”



      …ตอนนี้ทุกคนในทีมเริ่มมีกำลังใจขึ้นมาแล้ว…เกมดำเนินต่อไปเรื่อยๆ…จนกระทั่งถึงปลายเซตที่5 ลูกสุดท้ายเป็น ยอนที่หวดลูกวอลเลย์ไปเต็มมือ ทำให้เกาหลีเอาชนะจีนไปได้3-2เซต (ยอนตอนนี้กำลังบินไปทั่วสนามเลยทีเดียวเชียว><)…


      ซงยี : เห้ย!!! ลูกสุดท้ายแกตบโหดมากอะยอน แกกะจะตีให้ลูกมันแตกคามือเลยรึไงห้ะ???


      ยอน : ถ้าทำได้ ทำไปนานละ 555 ว่าแต่นี่พี่ชมหรือด่าเนี่ยยยยย


      ซงยี : ด่า!!! เห้ย ชมๆล้อเล่น (แล้วกัปตันก็เดินจากไป)


      …ขณะนี้ทุกคนต่างเก็บข้าวของอย่างอึกกระทึกคึกโครม แต่ในความวุ่นวายนั้นใครจะไปรู้ล่ะว่ายอนๆเจ้าของฉายากาโมว่าแห่งเอเชีย กำลังมีความรักอยู่ <3 สายตาอันโฉบเฉี่ยวคู่นั้นกำลังมองไปที่รุ่นน้องรูปร่างจ้ำม่ำนิดๆ น่ากอด ผมสั้น ที่กำลังเก็บของอยู่….และในเวลาเดียวกัน ยอนก็ไม่รู้ว่าซูจีแอบมองพฤติกรรมของยอนอยู่เสมอๆ เธอมองแวบเดียวก็รู้ว่ายอนเพื่อนรักของเธอคิดอะไรอยู่ แต่แค่เธอไม่พูดเท่านั้นเอง…และทุกคนก็เดินทางกลับที่พักกัน…


      >>>ห้องของยอนและซูจี


      “ซูจีที่เดินออกมาจากห้องน้ำกำลังเช็ดผมให้แห้งเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบสงบ เออนี่ยอน!!! วันนี้ฉันว่าฮีจินเล่นดีนะ นายว่าไงอ่ะ…ยอนที่กำลังนอนกดโทรศัพท์อยู่บนเตียงนุ่มๆเอ่ยขึ้น ใช่ๆๆๆๆ ฉันกว่าจินๆพัฒนาการดีขึ้นเยอะเลยนะ ตบไวก็ได้ ตบไหลหลังก็ได้ หยอดก็ได้ และอีกบลาๆๆ (จินๆ เป็นชื่อที่ยอนเรียกฮีจินคนเดียว อ๊ายยย><) และหลังจากที่ยอนพูด


      ออกไป ก็นึกขึ้นได้ว่า ‘ยัยซูจีตัวแสบมาแอบล้วงความลับเราแน่ๆเลย พลาดแล้ว T^T…ทางด้านซูจีก็ยิ้มมุมปากแบบแม่เสือสาวเจ้าเล่ห์ ก่อนที่จะเปล่งเสียงออกมาเบาๆว่า หึๆ พลาดแล้วอีหนูเอ๋ย”



      >>>ห้องของฮีจินและซงยี


      “ฮีจินกำลังนั่งเหม่อคิดนึกถึงภาพตอนที่ตนดีใจจนลืมตัวเผลอไปกอดยอนๆ (ยอนๆ เป็นชื่อที่ฮีจินก็เรียกยอนคนเดียวเหมือนกัน) เธอนั่งเหม่อและนั่งยิ้มๆอยู่คนเดียวมานานสองนาน คิดถึง ไหล่กว้างๆและรอยยิ้มหวานที่ยอนส่งมาให้วันนี้ มันชั่งเย้ายวน >< ฮีจินคิด”


      ซงยี : ฮีจินนนนนนนนนนนนน!!!!


      ฮีจิน : ทำหน้าเหรอหราเพราะความตกใจ แล้วตอบไปว่า พี่ซงยี พี่จะตะโกนใสหูชั้นทำไมเนี่ย???


      ซงยี : ก็ชั้นเห็นแกนั่งเหม่อนั่งยิ้มคนเดียวมาพักใหญ่แล้วนิ่ แกเป็นอะไร นึกถึงไอยอนอยู่รึไง???


      ฮีจิน : บะ บะ บ้า ป่าวซะหน่อยยย ฉันไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้นเล้ยยยยยยยย (โอ้โหฮีจิน นั่นแก้มหรือลูกมะเขือเทศ><)

      งั้นชั้นไปอาบน้ำแล้วววววววว


      ซงยี : (ยืนเกาหัว แล้วคิดว่าเป็นไรวะ ก็แค่จะถามว่านึกถึงตอนที่ไอยอนตบลูกสุดท้ายทำให้เราเป็นฝ่ายชนะจีนใช่มั๊ย)

      แล้วมันเขินไรวะ เอ๊ะๆๆๆๆ หรือว่า และรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าของกัปตันทีม



      …หลังจากที่ฮีจินเดินเข้าห้องน้ำไป…ซงยีรีบเดินไปหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะเครื่องแป้งแล้วรีบเดินมาออกมาจากห้อง เพื่อกดโทรศัพท์หาซูจี”



      ซูจี : ฮัลโหล!ว่าไงพี่ยี


      ซงยี : มาเจอชั้นที่ม้านั่งหน้าหอพักหน่อยสิ มีเรื่องจะคุยด้วยอ้า (หลังจากวางหูโทรศัพท์แล้วก็เดินมานั่งรอซูจีที่ม้านั่งที่นัด

      ที่นัดกันไว้)



      >>>หน้าหอพัก บริเวณม้านั่ง



      …ซูจีและซงยีกำลังนั่งอยู่ที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ ซงยีเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อน…นี่ๆ ซูจีแกว่าถ้ามีคนในทีมเป็นแฟนกันมันจะแปลกมั๊ยวะ…ซูจีตอบอย่างรวดเร็วว่า ไม่!!! ของแบบนี้มันขึ้นอยู่กับความเรียกร้องของหัวจายยยยยย พี่ไม่มีแฟนพี่ไม่รู้หรอก อิอิ…ซงยีถึงกับพูดไม่ออก (- -!) แทงใจดำชัดๆ (เอื้อกกกก) ซงยีตอบกลับว่า จ้าแม่เสือสาว ว่าแต่เดือนนี้เห็นควงหนุ่มไม่ซ้ำหน้าเลยนะยะ…ซูจียิ้มอย่างชื่นมื่น โอ๊ะๆแน่ล่ะ ก็สวยอ่ะนะ ^_^ (ซูจีแซบเนอะ ชอบบบบ><)…


      ซงยี : นี่ๆ มาเข้าเรื่องซะทีเหอะ ไหลไปเรื่อยเลยเธอนิ่ - -


      ซูจี : แล้วพี่มีอะไรจะคุยกับชั้นห้ะ!!!


      ซงยี : ชั้นว่านะเดี๋ยวนี้ ทั้งยอน คยอง และฮีจิน ทำท่าทางแปลกๆ เค้ามีอะไรในกอไผ่กันป้าวอ่ะเธอออออออ


      ซูจี : เออใช่!!! เกือบลืมแน่ะ ชั้นก็ว่าจะเล่าหพี่ฟังอยู่พอดีเลย ช่วงนี้ชั้นเห็นยอนมันก็ชอบนั่งเหม่อยิ้มคนเดียว แล้วชั้นก็ยัง

      เห็นมันชอบหันไปมองยัยฮีจินบ่อยๆด้วย แต่ถ้ามันคบกันก็ดีเหมือนกันนะ ชั้นจะได้ไม่เป็นแกะดำ



      ซงยี : แกะดำยังไงห้ะ???


      ซูจี : ถามหน่อยเหอะ ในทีมเรานอกจากชั้นที่สวยและมีแฟนแล้วอ่ะนะ ในทีมเรามีใครเคยสนใจเรื่องแบบนี้กันบ้างมั๊ย? ><


      ซงยี : งั้นเรามาช่วยกันสืบดีกว่า ว่ามัน2คนอะไรๆยังไงๆกัน


      ซูจี : โอเค งั้นเริ่มจากพรุ่งนี้กันเล้ย!!!!



      >>>เช้าวันรุ่งขึ้น ณ ภัตตาคาร เซฮโย (เอ๊ะๆ มีหรอ- -)



      “วันนี้เป็นวันที่สต๊าฟโค้ชพานักกีฬามาเลี้ยง หลังจากประสบความสำเร็จพิกล็อกเอาชนะจีนจนคว้ารางวัลที่3จากการแข่งวอลย์บอลหญิงชิงแชมป์เอเชีย 2013…วันนี้ทุกคนล้างท้องมาเต็มที่ อิอิ”



      …ยอนคยองละซูจีที่เดินเข้ามาในห้องอาหารเป็น2คนสุดท้าย กำลังมองหาที่นั่งซึ่งเหลืออยู่2ที่พอดีคือ ข้างซงยี และ ข้างฮีจิน…ซึ่งซูจีรีบวิ่งไปจับจองที่นั่งข้างซงยีทันที…ยอนคยองเดินไปนั่งข้างๆฮีจินโดยทั้ง2ต่างยิ้มให้กันแบบรอยยิ้มที่จริงใจ…



      “ทางด้านซูจีและซงยีก็จับตามองทั้งคนอยู่ห่างๆ…แต่สิ่งที่นาง2คนเห็นคือ ทุกๆ5นาทีทั้ง2คนจะหันมายิ้มให้กันแบบเขินๆ ><…ซูจีและซงยีแอบกระซิบกระซาบกันอยู่2คน”


      ซูจี : พี่เห็นแบบที่ชั้นเห็นมั๊ย???


      ซงยี : เห็นเซ่!! คอร์นเฟิร์มเลยว่าตอนนี้ต่างคนต่างมีใจให้กัน อันนี้ซงยี หักธงงงงงงงงงงงงค้า!!!


      ซูจี : หึๆๆ ชั้นก็ว่าอย่างนั้น (^+++^)


      …ตอนนี้ทุกคนกำลังขึ้นรถกลับหอพักกัน…ซูจีที่นั่งข้างยอน คยอง แอบมองพฤติกรรมของยอน คยองอยู่อย่างเนียนๆ (ซูจีคิดในใจ ไอนี่มันเป็นบ้าไปแล้ว นั่งยิ้มมาตลอดทางเลย) - - …ทางด้านซงยีก็แอบมองพฤติกรรมของฮีจินเช่นเดียวกัน ผลก็คือไม่ต่างจากพฤติกรรมของยอน คยอง เลยแม้แต่น้อย >////<…



      >>>ณ ห้องนอน ของซูจีและยอน



      …ขณะที่ยอน อาบน้ำอยู่นั้น ซูจีที่กำลังกดโทรศัพท์บนเตียงมือของซูจีก็บังเอิญไปสัมผัสกับอะไรบางอย่างเมื่อเธอหยิบออกมาก็ปรากฏไดอารี่สีขาวเล่มนึงที่ถูกขั้นโดยที่ขั้นหนังสือสีดำที่อยู่ใต้หมอนของยอน…เธอกำลังจะเปิดอ่านนนนน…และ…ยอนกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำเมื่อเห็นซูจีถือไดอารี่ของตนอยู่ก็วิ่งไปคว้าเอาไว้อย่างรวดเร็ว…ทำให้ตัวของยอนกระโจนขึ้นไปทับซูจีอย่างแรง…



      ซูจี : แอ้กกกกกกแอ้กกกกก ลุกๆๆๆๆ แกจะวิ่งมาทับชั้นทำไมเนี่ย ชั้นจะแบนอยู่แล้ว T^T หรือว่ามันมีอะไรในไดอารี่ห้ะ??


      ยอน : เห้ย!! บับ บับ บ้า ไม่มี๊ (เสียงสูงทำไม - -)


      ซูจี : ( เมื่อเห็นยอนกำลังลุกลี้ลุกลนก็รีบฉวยโอกาสคว้าไดอารี่กลับมาที่ตัวเองอย่างรวดเร็วและรีบวิ่งเข้าห้องน้ำใส่กลอน

      อย่างรวดเร็ว)…เธอเปิดไดอารี่หน้าที่ถูกขั้นไว้ก็ต้องตะลึงเนื่องจากสิ่งที่เธอกับซงยีสงสัยนั้นเป็นความจริง><

      ไดอารี่หน้านั้นปรากฏข้อความว่า…



      “วันนี้ได้นั่งกินข้าวใกล้ๆจินๆด้วย ยิ่งมองเธอใกล้ๆ ก็ยิ่งรู้สึกหวั่นไหว” ซูจีอ่านข้อความนั้นออกมาดังๆตั้งใจให้ยอนได้ยิน…ยอนที่กำลังจะพังประตูเข้ามา โอดครวญขอร้องซูจีอย่างรุนแรง…ซูจีคนสวย ขอไดอารี่คืนเหอะนะT^T…ในขณะเดียวกันซูจีรีบหยิบโทรศัพท์มาถ่ายข้อความในไดอารี่อย่างรวดเร็ว แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ…


      ซูจี : รักเค้าชอบเค้าก็บอกเค้าไปสิ กิ๊วๆ :P


      ยอน : แกอย่าบอกใครนะเว้ย ชั้นขอร้องงงงงงT^T


      ซูจี : โอเคๆ ชั้นจะไม่บอกใคร สัญญา :P



      >>>เช้าวันต่อมา ณ ห้องของซงยีและฮีจิน




      “ซูจีเดินไปหาซงยีที่ห้องตั้งแต่เช้าตรู่…ซึ่งฮีจินยังนอนหลับปุ๋ยอยู่บนเตียง (หลับจริงหรอออ:P)…ซูจีเริ่มบทสนทนาก่อน นี่ๆพี่ซงยีชั้นมีข่าวเรื่องยอนกับฮีจินจะมาบอก…ฮีจินที่แกล้งนอนอยู่บนเตียง ได้ยินคู่สนทนาพูดถึงตนและยอน คยอง ก็รู้สึกใจเต้นตุบๆขึ้นมาทันที”


      ซงยี : ไหนๆ เล่ามาซิ???


      ซูจี : ชั้นเล่าไม่ได้หรอก ชั้นสัญญากับยอนมันเอาไว้ แต่พี่เอานี่ไปดูละกัน (เปิดรูปในโทรศัพท์ให้ซงยีดู) ก็ไม่ได้บอกใคร

      นี่เนอะ :P


      ซงยี : เห้ยยยยย!!! คนอย่างไอยอนเนี่ยนะเขียนไดอารี่บอกรักยัยฮีจิน 555


      ซูจี : เห้ยพี่ เบาๆดิ่ เดี๋ยวฮีจินมันก็ได้ยินหรอก จุ๊ๆ


      ฮีจิน : (นอนหน้าแดงเชียวอ๊ายยยยยยย>////<)


      ซงยี : งั้นเรามาเป็นกามเทยเอ้ย!!!!กามเทพให้2คนนั้นยอมพูดออกมาดีกว่า >< (แค่คิดก็สนุกแล้ว)


      ซูจี : จัดปายยยยยยยยยยยยยยยยย!!!


      >>>ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง



      “เช้าวันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส เหล่าก้อนเมฆรูปร่างต่างๆลอยล่องบนท้องฟ้าอย่างอิสระ อากาศดีๆอย่างนี้…ซงยีจึงชวนฮีจินออกมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้า และในขณะที่วิ่งๆอยู่นั้น”


      ฮีจิน : เอ่อ!!! พี่ซงยีคะ คือชั้นจะขอลาซ้อม 1 อาทิตย์นะคะ พี่จะว่าอะไรมั๊ย???


      ซงยี : เธอจะลาไปไหน???


      ฮีจิน : คือพ่อของชั้นไปต่างประเทศอ่ะค่ะ ชั้นเลยต้องไปดูงานแทนพ่อซักระยะ


      ซงยี : อ้อ!! โอเค ได้ๆ แล้วจะไปวันไหน??


      ฮีจิน : พรุ่งนี้เช้าค่ะ ^^


      >>>ณ ห้างสรรพสินค้า ในกรุงโซล


      “ซงยีพาซูจีมาซื้อเครื่องสำอางที่เพิ่งจะออกใหม่ (ซูจีจ๋า ไม่เคยตกเทรนเลยนะ อิอิ) ซงยีเอ่ยบทสนทนาขึ้นมาว่า ซูจีแกรู้ยังว่าฮีจินจะ
      ไปดูงานให้พ่อเค้า1อาทิตย์อ่ะ…ซูจี ตอบกลับว่า อ้าวหรอ!!...งั้นไอยอนกับยัยฮีจินก็ต้องห่างกันซักพักอ่ะดิ่ แล้วอย่างงี้เมื่อไรมันจะบอกรักกันซะทีล่ะ เฮ้อ!!...ซงยียิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้ซูจีและกระซิบที่ข้างหูของเธอ(รับรองว่าต้องมีแผนการณ์อะไรแน่ๆ) (^++++^)”



      >>> เช้าวันต่อมา ณ ห้องนอนของซูจีและยอน



      ซูจี : เห้ยยอนนนนนนน!! ตื่นๆๆๆ


      ยอน : งื้อออออ อะไรของแก ชั้นจะนอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน


      ซูจี : ตามใจแกเล้ยยยยย แต่แกอาจจะไม่ได้เจอฮีจินอีกเลยนะ


      ยอน : (สะดุ้งและลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว) แกอย่ามาหรอกชั้นซะให้ยากเล้ยยัยแม่มดซูจี :P


      ซูจี : (ดึงหูยอนให้ลุกขึ้นมาและพาไปดูที่ระเบียง ภาพที่เห็นคือฮีจินกำลังหิ้วกระเป๋าสัมภาระขึ้นรถ)


      ยอน : เห้ยยยย จินจินจะไปไหนของเค้าวะ!! (ตกใจสุดขีด o_0)


      ซูจี : ยัยฮีจิน เพิ่งมาบอกทุกคนเมื่อเช้าว่าจะต้องย้ายไปอยู่อเมริกากับครอบครัวอ่ะชั้นยังตกใจไม่หายเลย

      (หรา โกหกได้แนบเนียนมาก- -)แกมีอะไรจะบอกยัยนั่นก่อนไปมั๊ย ก่อนที่อะไรมันจะสายไปนะ


      ยอน : (วิ่งลงไปข้างล่างอย่างเร็ว เห้ย เดี๋ยวนะ ไม่แปรงฟันล้างหน้าก่อนรึไง- -) <โดนหรอกแล้วล่ะ อิอิ>


      “ฮีจินขนของขึ้นรถจนหมดและกำลังจะเปิดประตูรถ”


      ยอน : (หอบ แฮกๆ) จินจิน!!!! เธอย่าไปเลยนะชั้นมีอะไรจะบอกเธอน่ะ


      ฮีจิน : ชั้นต้องไปจริงๆนะพี่ยอนๆ (คุยกันคนละเรื่องแล้วอีหนูเอ๋ย)


      ยอน : (วิ่งมากอดฮีจิน)


      ฮีจิน : (ทำหน้าเหรอหรามาก และงงว่ายอนมากอดตัวเองทำไม- -)


      ยอน : (น้ำตาคลอเบ้า) ชั้นมีอะไรจะบอกเธอน่ะ ชั้นรักเธอนะ ฮือๆๆๆๆ อย่าไปเลย ชั้นรักเธอมาตั้งนานแล้ว แต่ชั้นไม่กล้า

      บอก เพราะกลัวเธอจะไม่ได้คิดอย่างเดียวกันกับชั้น ได้โปรดดดดดดเธออย่าไปอยู่อเมริกาเลยนะ


      ฮีจิน : เอ๋!! ใครจะไปอยู่อเมริกาหรอพี่ ว่าแต่ที่พี่พูดเมื่อกี้จรองหรอออออ >////< (เขินฝุดๆ)


      ยอน : ชั้นรักเธอจริงๆ เธออย่าไปอเมริกานะ ขอร้องT^T


      ฮิจิน : ใครบอกพี่ว่าชั้นจะไปอเมริกา ชั้นแค่จะไปดูงานแทนพ่อ 1 อาทิตย์เฉยๆเล่า ชั้นว่าพี่โดนหลอกแล้วหล่ะ5555


      ยอน : ยัยแม่มดซูจีเอ้ย!!! อย่าให้เจอนะ ฮึ่มมมมมม เออว่าแต่ แล้วเธอล่ะรู้สึกยังไงกับชั้น??? (หน้าแดงแป๊ดเลยค้า)


      ฮีจิน : กะ กะ ก็เหมือนกันแหละ (แอร๊ยยยยยเขินนนน)><



      …ทั้ง2กอดกันกลมเลยทีเดียวเชียว ><…ทางด้านซูจีและซงยีก็แอบมองอยู่ตรงระเบียงหอพัก…


      ซูจี : พี่ซงยี แผนของพี่นี่สุดยอดเลยจริงๆ เยี่ยมมมมม^^


      ซงยี : 555 แน่นอนอยู่แล้ววววว^^

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×